ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΠΟΥ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΧΕΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ

ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ,

 ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ &ΦΙΛΩΝ ΤΟΥ

ΘΕΡΑΠΕΥΤΗΡΙΟΥ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ

ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΛΑΡΙΣΑΣ «Ο ΑΡΙΣΤΕΥΣ».

Σ.Σ.αναγκαζόμαστε  να αναφερθούμε σε ιστορικά στοιχεία γιατί ,σύμφωνα με μαρτυρία παρισταμένων, η νέα  έπηλυς πρόεδρος του ΚΚΠΠ Θεσσαλίας όταν επισκέφτηκε το Θ.Χ.Π. " αναφερόμενη στο κτίριο είπε: " τι είναι τούτο δω; ποιος το  έφτιαξε τούτο δω";

Προς την πρόεδρο και τα μέλη του Δ.Σ. ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

Παπάγου 49 ΤΚ41500 Γιάννουλη Λάρισας

1.ΙΣΤΟΡΙΑ

Νοιώθουμε την ανάγκη ,πριν μπούμε στα επιμέρους ζητήματα του θεραπευτηρίου, να αναφέρουμε εν συντομία μερικά ιστορικά στοιχεία για τις μονάδες κοινωνικής πρόνοιας που υπάρχουν στο νομό μας και κυρίως για τα δύο ιδρύματα που φέρουν τον τίτλο του «ΑΡΙΣΤΕΑ».

Η ιστορία τους είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ιστορία της πόλης  της Λάρισας  .

Η Λάρισα είναι μια πόλη που κατοικείται  από  Έλληνες  που είναι το κυρίαρχο πολιτισμικό στοιχείο  μπολιασμένο  από   Σεφαρδίτες   εβραίους  , μικρασιάτες και Θρακιώτες  πρόσφυγες  , πρόσφυγες από την ανατολική Ρωμυλία , Βλάχους από τη δυτική Μακεδονία , απόμαχους  στρατιωτικούς  του τσαρικού στρατού και άλλους . 

Με το που έγινε η  Θεσσαλία  κομμάτι του  νέου Ελληνικού κράτους η πόλη  λόγω της γεωγραφικής θέσης της έγινε σημαντικό  διοικητικό και στρατιωτικό κέντρο και με τη ιδιότητα της αυτή προσέλκυσε  ανθρώπους  με καταγωγή  από όλη την Ελλάδα , νησιώτικη και ηπειρωτική  .

Τέλος  στην πόλη αυτή κατά και μετά τον εμφύλιο ,προστέθηκαν  κάτοικοι από την επαρχία του ίδιου του Νομού αλλά  και της θεσσαλικής ενδοχώρας με ισχυρότατο λόμπυ αυτό τον Καρδιτσιωτών που στην πλειοψηφία τους εντοπίζεται  να κατοικεί ,  εκατέρωθεν, της οδού Καρδίτσης.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι ζυμώθηκαν στο χωνευτήρι της πόλης και απέκτησαν την συλλογική ταυτότητα του ΛΑΡΙΣΑΙΟΥ ΠΟΛΙΤΗ.

Έτσι αυτός ο πολίτης, δεν περίμενε το κράτος να επισημάνει τα προβλήματα των αναπήρων στο νομό, να προγραμματίσει και να δημιουργήσει τις κατάλληλες  δομές  που να ανακουφίζουν τις ανάγκες αυτών και των οικογενειών τους , πιστεύοντας ότι, « ο κόσμος αλλάζει όταν έστω και ένας άνθρωπος θέλει να τον αλλάξει . Με άλλα λόγια ότι, και ένας κούκος μπορεί να φέρει την άνοιξη.

Με μπροστάρη λοιπόν τον Ρουμελιώτη αρχίατρο ε. α. ΔΗΜΉΤΡΙΟ ΠΑΛΙΟΎΡΑ (μετάλλιο δήμου Λαρισαίων)  και με συμπαραστάτες « όσους  έφεραν τον τίτλο του ανθρώπου» όπως έλεγε ο ίδιος , άρχισαν να γονιμοποιούν τη μήτρα της πόλης ,παράλληλα με τον προβληματισμό και την καταγραφή των επί μέρους   προβλημάτων και των εξειδικευμένων αναγκών των αναπήρων συμπολιτών τους,   με όχημα τον σύλλογο Μ.Ε.Σ.   ΑΡΙΣΤΕΥΣ, για την απόκτηση  των χώρων (οικόπεδα) , όπου θα στηνόταν οι δομές για τους αναπήρους. Έτσι δέχτηκαν την δωρεά των κοινοτήτων  Γιάννουλης  και Αμπελώνα όπου θα υποχρέωναν αργότερα την πολιτεία να λειτουργήσει  τις δομές  κοινωνικής πρόνοιας όπως τις γνωρίζουμε σήμερα.

Στα της τέλη , λοιπόν ,  της δεκαετίας του εβδομήντα και στις αρχές της δεκαετίας του ογδόντα -παράλληλα με τη λειτουργία « Ιδρύματος Απροσάρμοστων Παίδων Θεσσαλίας « Ο ΑΡΙΣΤΕΥΣ»(Ν.Π.Ι.Δ),  στον ίδιο χώρο που λειτούργησε αργότερα ΚΕΝΤΡΟ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ «Ο ΑΡΙΣΡΕΥΣ» σε  κτίριο που ανεγέρθη με δωρεά  του αείμνηστου φιλόλογου Κωνσταντίνου Γριμπογιάννη και πρόεδρο του Ι.Α.Π.Θ. Ο ΑΡΙΣΤΕΥΣ » την κ. Ζωή Καλογιάννη- ομάδες συμπολιτών που είχαν στο περιβάλλον τους άτομο με αναπηρία ανέπτυξαν έναν όμιλο προβληματισμού  για το είδος των δομών που έπρεπε να δημιουργηθούν στη μεγαλύτερη σε έκταση και πληθυσμού Περιφερειακή Ενότητα της Θεσσαλίας.

Μετά από καταγραφή – απογραφή των ατόμων με αναπηρίες και τις ανάγκες τους , στο νομό της Λάρισας, καταλήξανε κατ αρχήν, στην ανάγκη δημιουργίας δύο δομών: α) ενός Ιατροπαιδαγωγικού κέντρου με έδρα τη Γιάννουλη για ανάπηρα άτομα που ήταν ασκήσιμα και εκπαιδεύσημα και β) για τα  περιστατικά με Β.Ν. ή κινητική αναπηρία, που δεν μπορούν να αυτοεξυπηρετηθούν, την ίδρυση του  Θ.Χ.Π. στον Αμπελώνα της για τη περίθαλψη των χρονίως πασχόντων.

 Επειδή άτομα με αναπηρία δεν καθίστανται μόνο εκείνα που νόσησαν σε νεογνική, βρεφική ή παιδική ηλικία, αλλά ακόμη και σε μεγάλη ηλικία π.χ. μετά από ένα ατύχημα, ή αν ένα άτομο προσβληθεί από πολλαπλή σκλήρυνση, ή όπως είναι περισσότερο γνωστή ως σκλήρυνση κατά πλάκας, από ένα ισχαιμικό ή αιμορραγικό εγκεφαλικό, που μπορεί να καταστήσει  ανάπηρο το προσβληθέν άτομο από αναστρέψιμη ή μη αναστρέψιμη  αναπηρία. Για το λόγο αυτό προέκριναν να λειτουργεί σαν τμήμα του θεραπευτηρίου και τομέας αποκατάστασης με σύγχρονο φυσικοθεραπευτήριο ,αίθουσα χαλάρωσης και πισίνα για κινησιοθεραπεία στο νερό.

Συνοπτικά, λοιπόν, οι μονάδες που σήμερα ονομάζονται κοινωνικής πρόνοιας και λειτουργούν στην Π.Ε. Λάρισας ιδρύθηκαν από τα κάτω, ως αποτέλεσμα πρωτοβουλιών των πολιτών της περιχής, αφου πρώτα  κατέγραψαν τις ανάγκες δημιουργίας δομών, για την ανακούφιση  των αναπήρων και των οικογενειών τους και όχι από την υλοποίηση μιας κεντρικά  προγραμματισμένης πολιτικής.  

Τέλος θέλουμε να επισημάνουμε ότι μέσα στις  δομές αυτές, διαχρονικά, δεν απεφεύχθησαν φαινόμενα κοινωνικού εγωισμού που πήραν την έκφραση  του «κορπορατιβισμού». 

2. ΑΙΤΗΜΑΤΑ

Σήμερα σαν « σύλλογος γονέων - κηδεμόνων & φίλων  του Θ.Χ.Π. Αμπελώνα Λάρισας «ο Αριστεύς » ερχόμαστε με το παρόν υπόμνημα να υποβάλλουμε τις απόψεις μας  που αποσκοπούν στην εύρυθμη και ασφαλή  λειτουργία του, προς όφελος των χρηστών των υπηρεσιών του. Τα ζητήματα που θα θέσουμε δεν είναι μαξιμαλιστικά ,αλλά τα απολύτως αναγκαία που επιτρέπουν την ασφαλή  λειτουργία ώστε να προασπίζεται η υγεία των ανθρώπων που περιθάλπονται στο θεραπευτήριο και αποσκοπούν στη βοήθεια των ιδίων και των οικογενειών τους.

Α. Ανθρώπινοι πόροι

Με το άρθρο 13 του π.δ.336/1985 ,  καθορίζεται το αναγκαίο προσωπικό , που χρειάζεται για την πλήρη λειτουργία  του Θεραπευτηρίου ,δηλαδή, για να δύναται να περιθάλψει  100 άτομα σύμφωνα με το άρθρο 1. Ο οργανισμός αυτός συντάχθηκε σύμφωνα με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά  πρότυπα .

Βλέπουμε  ότι  αντιστοιχούν 98 εργαζόμενοι για 100  περιθαλπόμενους  ήτοι 0.98 εργαζόμενοι ανά περιθαλπόμενο, για την πλήρη  λειτουργία του Θ.Χ.Π. όσον αφορά τη νοσηλευτική-ιατρική υπηρεσία  προβλέπονται 63 εργαζόμενοι  για 100 περιθαλπόμενους ή 1,6 εργαζόμενοι ανά περιθαλπόμενο.

Σήμερα μαζί με τους τρεις εργασιοθεραπευτές υπηρετούν στη νοσηλευτική  μόνο 20 άτομα προσωπικό αντί για 32 που έπρεπε να εξυπηρετούν 55 περιθαλπόμενους . Από αυτούς οι 17 μόνο είναι νοσηλευτές  που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε τρεις βάρδιες ,πρωινή 5 απογευματινή 3 και βραδινή 2 άτομα, δηλαδή, μαζί με τους εργοθεραπευτές , έχουμε μια αναλογία , 0,36 εργαζόμενους ανά περιθαλπόμενο.   

 Παρατηρείται επίσης ότι δεν υπάρχει η αναλογία που προβλέπεται από τα νοσηλευτικά standards μεταξύ ΠΕ , ΤΕ, ΔΕ νοσηλευτών, σε σχέση με τραυματιοφορείς   και πρακτικούς νοσοκόμους  .

Σημειώνουμε ότι ο νομοθέτης με τη συγχώνευση, των μονάδων κοινωνικής πρόνοιας, κατήργησε την διοικητική τους αυτοτέλεια, δεν επιβάλλει όμως την οργανική αποσύνθεσή τους ,αφού θα λειτουργούν  για το σκοπό που ιδρύθηκαν.

1. Επομένως με αυτά τα δεδομένα κύριο  αίτημα μας δεν μπορεί να είναι άλλο παρά η  ενίσχυση του προσωπικού της νοσηλευτικής υπηρεσίας του θεραπευτηρίου, με κάθε πρόσφορο τρόπο.

 Αν θέλετε να δείξετε ότι ενδιαφέρεσθε πραγματικά για την επαρκή και με ασφάλεια λειτουργία του θεραπευτηρίου πρέπει αμέσως να αποφασίσετε την επιστροφή των δύο νοσηλευτριών ΔΕ που αποσπάσατε από Θ.Χ.Π . Αναρωτιόμαστε άραγε, με ποιο σκεπτικό; Να καλύψουν αλήθεια ποιες νοσηλευτικές ανάγκες.

Δηλώνουμε ότι, όποια απόφαση παραπέρα αποδυνάμωσης του θεραπευτηρίου σε ανθρώπινους πόρους, θα είναι για μας αιτία  έντονης και δημόσιας διαφωνίας.

Είναι αυτονόητο ότι και η άκριτη αύξηση του αριθμού των περιθαλπόμενων-χωρίς τη παράλληλη αύξηση του νοσηλευτικού προσωπικού- θα βάλλει σε κίνδυνο την επάρκεια των παρεχομένων υπηρεσιών.

Επίσης ζητάμε, για κάθε εισαγωγή νέου περιστατικού ,ακόμη και με εισαγγελική παραγγελία,  να τηρούνται απαρέγκλιτα τα αναγκαία προαπαιτούμενα, δηλαδή, το προς εισαγωγή περιστατικό, «να  φέρει σύνδρομο διανοητικής αναπηρίας το οποίο, όμως, δε φθάνει μέχρι διεγέρσεων, ώστε να γίνεται ανήσυχο και ακατάλληλο για συμβίωση», καθώς και πρόσφατο πιστοποιητικό δημόσιου νοσοκομείου, ότι το άτομο που πρόκειται να εισαχθεί, δεν πάσχει από μολυσματική νόσο, όπως προβλεπόταν από άρθρο 3 περ. δ του Π.Δ.336/31-5-1985 .

2. Ζητάμε επίσης την πρόσληψη ενός γιατρού γενικής ιατρικής ή παθολόγου,καθως και ενός ψυχιάτρου, ακόμη και με μπλοκάκι.

3. την πρόσληψη ενός φυσιοθεραπευτή.

Β. ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ

1. Ενεργοποίηση και χρήση από τους περιθαλπόμενους του «δωματίου χαλάρωσης» με την ευθύνη των εργασιοθεραπευτών.

2.Ζητάμε, η μετακίνηση των περιθαλπομένων σε προγραμματισμένες επισκέψεις προς τα νοσηλευτικά ιδρύματα, να γίνεται με αυτοκίνητο του θεραπευτηρίου. Εκτιμούμε ότι ο αριθμός αυτών των μετακινήσεων δεν υπερβαίνουν τα 3 περιστατικά το μήνα.

Μετά από συνεννόηση με το θεραπευτήριο, , να είναι δυνατή η μετακίνηση περιθαλπομένου στο σπίτι του, με το αυτοκίνητο «δωρεά Οικονόμου», με ευθύνη του θεραπευτηρίου. Εκτιμάμε οι μετακινήσεις αυτές δεν θα υπερβαίνουν τις δύο το μήνα.

3.Ζητάμε την εξεύρεση και τη τοποθέτηση αποκλειστικής νοσοκόμας για τη βραδινή βάρδια, σε περιθαλπόμενους που νοσηλεύονται στα δύο νοσοκομεία της  Λάρισας με ευθύνη της κοινωνικής υπηρεσίας του κέντρου «Αριστέα» σε συνεργασία με την κοινωνική υπηρεσία των νοσοκομείων. Ανεξάρτητα αν οι περιθαλπόμενοι έχουν ή δεν έχουν περιβάλλον για να τους προσέχουν. 

4. Τέλος ζητάμε την οργάνωση εκδρομών των περιθαλπομένων , καθώς και συχνό αυλισμό, όταν ο καιρός το επιτρέπει. 

Γ.  Οικονομικοί πόροι

Το ζήτημα της διαχείρισης των οικονομικών πόρων είναι ένα κρίσιμο ζήτημα για τη λειτουργία των μονάδων κοινωνικής πρόνοιας Θεσσαλίας. Πρόκειται για δημόσιο χρήμα που προέρχεται από τους φορολογούμενους και διατίθεται από την πολιτεία με σκοπό τη βέλτιστη αξιοποίηση του για τις υπηρεσίες που παρέχονται στους χρήστες των υπηρεσιών των μονάδων αυτών. Κάθε ευρώ που ξοδεύεται  πρέπει να δικαιολογείται όχι μόνο από τη νομιμότητα της κάθε δαπάνης αλλά και για τη σκοπιμότητα αυτής .

Είναι γνωστό στους managers ότι μια επιχείρηση που παρέχει ανάλογες υπηρεσίες και έχει ως βασική πηγή  εσόδων  τα νοσηλεία που εισπράττει από τα ασφαλιστικά ταμεία, σήμερα κυρίως από τον ΕΟΠΥΥ, έχει να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη σε ποσοστό λειτουργική δαπάνη  που είναι αυτή της μισθοδοσίας του προσωπικού και ανέρχεται στο 80% των λειτουργικών δαπανών .

Το διοικητικό σας  συμβούλιο είναι απαλλαγμένο από το χειρισμό αυτού του πραγματικά μεγάλου βάρους μια και στη πράξη αυτό το χειρίζεται η  Ενιαία αρχή πληρωμών καθιστώντας την διοίκηση και την οικονομική διαχείριση των πόρων  των μονάδων πιο εύκολη.

Έτσι η σύνταξη του προϋπολογισμού περιορίζεται στη καταγραφή των ΕΣΟΔΩΝ από κάθε πηγή  και στο σκέλος των ΕΞΟΔΩΝ   καταγράφονται οι κωδικοί για τις δαπάνες που απαιτούνται  για τη λειτουργία των μονάδων.

Άποψη μας είναι η σύνταξη του προϋπολογισμού πρέπει για κάθε κωδικό να περιλαμβάνει υποσύνολα που να προϋπολογίζονται όλα τα έσοδα αλλά και τα έξοδα για κάθε μονάδα χωριστά. Π.Χ. κωδικός ΧΧΧ έσοδα για νοσηλεία από τα ασφαλιστικά ταμεία   πρέπει να διαχωρίζεται σε

ΧΧΧα,……ευρώ αριστέας Αμπελώνα

ΧΧΧβ,…..ευρώ αριστέας Γιάνουλης

ΧΧΧγ,…..ευρώ Καρδίτσα

ΧΧΧδ,…..ευρώ Τρίκκαλα

ΧΧΧε,……ευρώ ΚΕΣΑΜ ΒΟΛΟΥ

Σύνολο κωδικού ΧΧΧ ………ευρώ

Με τον ίδιο ακριβός τρόπο θα προϋπολογίζονται και έξοδα,

για κάθε κωδικό.

Είναι πολύ πιθανό για κάποιους κωδικούς τόσο στο σκέλος των εσόδων όσο και των εξόδων για κάποιες μονάδες να υπάρχει εγγραφή και για κάποιες όχι και αυτό γιατί μπορεί να μην έχουν έσοδα από μία συγκεκριμένη πηγή αλλά ούτε και ανάγκη των συγκεκριμένων, εξόδων για κάποια μονάδα, μια και δεν παρέχουν όλες τις ίδιες υπηρεσίες.

Εκτός από τις ανελαστικές δαπάνες και αυτές των παροχών ηλεκτρισμού και ύδρευσης  σε όλες τις άλλες δαπάνες με την διοικητική συγχώνευση των μονάδων παρέχεται η δυνατότητα επίτευξης οικονομίας κλίμακας για ποσότητες που θα ξόδευε η κάθε μονάδα χωριστά τώρα που ή πρόσκληση ενδιαφέροντος θα γίνεται για όλες τις μονάδες να προσελκύουμε κανάλια διανομής προϊόντων τέτοια που να διανέμουν τις ποσότητες που χρειάζονται σε κάθε μονάδα ξεχωριστά  και να επιτυγχάνεται η μικρότερη δυνατή τιμή μονάδος για όσο τον δυνατό ποιο ποιοτικό προϊόν.

Με τις παραπάνω ιδέες κλείνουμε και το σκέλος των οικονομικών πόρων που θα παρακολουθούμε διακριτικά τόσο κατά τη  σύνταξη του προϋπολογισμού όσο και κατά την εκτέλεση αυτού.

                                    Για το σύλλογο

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                 Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ                   ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΚΥΡΙΤΣΗΣ

Αγαπητά μέλη του Δ.Σ.

Πληροφορηθήκαμε την πρόσληψη ενός παθολόγου και ενός ψυχιάτρου. Ο σύλλογος εκφράζει την ικανοποίησή του για την εξέλιξη αυτή.

Με την ευκαιρία θα θέλαμε να σας στείλουμε κάποια ζητήματα που δεν προλάβαμε να τα συμπεριλάβουμε στο προηγούμενο e-mail με το οποίο σας στείλαμε το ΥΠΟΜΝΗΜΑ.

Επιστροφή νοσηλευτριών που απομακρύνθηκαν από το θεραπευτήριο (έστω και εκ περιτροπής απασχόληση τόσο στο Κ.Π.Α.Α. Γιάννουλης  όσο και στο και στο Θ.Χ.Π. Αμπελώνα ).

Σας στέλνω ΔΝΣΗ  (http://pasyno.gr/298 ) όπου μπορείτε να δείτε ποιες είναι οι νοσηλευτικές πράξεις ( επαγγελματικά  δικαιώματα ) ώστε να κρίνεται σε ποιο πλαίσιο πρέπει να δώσετε  νοσηλευτική προτεραιότητα ανάλογα με τις ανάγκες  του.

Ζητάμε όπως η μοναδική Φυσικοθεραπεύτρια και αρτιότατα καταρτισμένη ,να συνεχίσει   τη διήμερη παρουσία της και σημαντική εργασία της στο Θ.Χ.Π.

Σας επισημαίνουμε ότι μας ενόχλησε ιδιαίτερα η απόφαση  της αποξήλωσης των αντιστατικών δαπέδων της Β πτέρυγας μια πρωτοβουλία χωρίς  που δείχνει ότι δεν είστε γνώστες του θέματος .

Σε παγκόσμιο επίπεδο τα δάπεδα σε νοσηλευτικά ιδρύματα και θεραπευτήρια επιβάλλεται για λόγους υγιεινής και ασφάλειας να είναι αντιστατικής κατασκευής . Εσείς με την απόφασής σας αυτή καταστρέψατε ένα ακριβό  και ασφαλές δάπεδο, σε ένα άλλο μη ασφαλές για την υγεία των νοσηλευομένων και επικίνδυνο για την υγεία όλων . Αλήθεια αναρωτιόμαστε γιατί το αποφασίσετε αφού εκείνη η πτέρυγα ουδέποτε είχα χρησιμοποιηθεί και θα έφθανε ένας απλός ελαιοχρωματισμός και καθαρισμός των χώρων για να γίνει η προσωρινή μεταφορά ελπίζουμε.

Εδώ πρέπει να μας απαντήσετε με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα , πότε μετά τη μεταφορά στην Β πτέρυγα θα επιστρέψουν ξανά , στην Α με τους χώρους της οποίας είναι εξοικειωμένοι οι περιθαλπόμενοι και φυσικά για την ευκολία της νοσηλευτικής υπηρεσίας  ώστε να μετακινεί τους περιθαλπόμενους ακόμη και σε καθημερινή βάση στον κήπο. Αναρωτιόμαστε πράγματι αν στις μέρες της σκληρής και ανελέητης λιτότητας που ζούμε όλοι ,αν έχουμε  την πολυτέλεια να ξηλώνουμε και να ράβουμε δάπεδα κ.α. και να μη διαθέτουμε ούτε ελάχιστα ευρώ για την ψυχαγωγία των περιθαλπομένων ,ειλικρινά η πράξη αυτή μας δημιουργεί κακή   εντύπωση.

Τέλος έχουμε πληροφορηθεί ότι δεν προβλέπεται αποζημίωση από την πολιτεία για το έργο που προσφέρετε, ούτε καν για τα οδοιπορικά. Είμαστε στη διάθεση σας ώστε να καλέσουμε την πολιτεία να θεραπεύσει την παράλειψη αυτή.  

 Για το δ.σ. του συλλόγου

ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΟΛΕΒΑΣ